Cecylia

           Wg danych archiwalnych, chór założony został w 1896 r. za sprawą ks. Kazimierza Gidaszewskiego i ówczesnego organisty mroteckiego kościoła, p. Józefa Szwajkowskiego. Początkowo było to „Towarzystwo Śpiewacze” pod wezw. św. Cecylii. W roku 1908 ksiądz Gidaszewski sfinalizował budowę organów, co przyczyniło się do rozwoju chóru i przeprowadzenia z chóru kościelnego w kościelno – świecki. Chór początkowo należał do Związku Kół Śpiewaczych Polskich na Wielkie Księstwo Poznańskie, działającego od 1885 r., a w wyniku podzielenia Związku na 6 okręgów od 1900 r. nasz zespół przypisano do Okręgu Bydgoskiego.

           Rok 1914 odnotował w działalności „śpiewactwa polskiego” w Niemczech łącznie 347 kół z 16500 członkami czynnymi i stanowił poważny czynnik w walce o utrzymanie rodzimej kultury.

 

           „Płomień rozgryzie malowane dzieje, skarby mieczowi spustoszą złodzieje,

                                 pieśń ujdzie cało.” – A. Mickiewicz.

 

           Stan wyjątkowy wprowadzony przez Niemów i okres I wojny światowej były przyczyną okresowej bezczynności kół śpiewaczych w naszym kraju (do końca 1918 r.). Pierwszy zjazd śpiewaczy po wojnie zwołano do Bydgoszczy w lipcu 1921 r. Połączonymi chórami dyrygował prof. Czesław Kabaciński.

           W roku 1927 w czasie uroczystego odsłonięcia pomnika twórcy „Krzyżaków” i „Trylogii” – Henryka Sienkiewicza w Bydgoszczy, chóry zrzeszone w Okręgu Bydgoskim, w tym i Mrocza, pod batutą Feliksa Nowowiejskiego odśpiewały „Gaude Mater Polonia” – Górczyńskiego. Chór nasz wtedy był chórem 4-głosowym o wysokim poziomie wokalnym, konkurującym na zjazdach z takimi chórami bydgoskimi jak: Arion, Jasło, Dzwon, Halka, Harmonia, Lutnia. Po śmierci dyrygenta i organisty, p. Józefa Szwajkowskiego (w 1925 r.) pałeczkę ojca przejął syn – Jan Szwajkowski.

           Oprócz nauki i przekazywania pieśni kościelnych i świeckich słuchaczom, członkowie chóru wystawiali w Mroczy, Nakle, Wyrzysku i okolicznych miejscowościach sztuki teatralne i śpiewo – gry. Ksiądz Gidaszewski był prezesem chóru i opiekunem do marca 1926 r. a następnie obowiązki te przejął proboszcz mroteckiej parafii ks. Rochowiak.

.

           Symbolem chóru była i jest piękna złocona lira na drzewcu, z której z jednego boku spływają wstążki biało – czerwone z drugiego biało – niebieskie, noszona przez chorążego na procesjach Bożego Ciała i wyjazdowych występach. Na niej widnieje napis Cecylia Mrocza”.
           Członkowie chóru wywodzili się z rodzin inteligenckich i rzemieślniczych, a że Mrocza jest miastem niewielkim, większość był spokrewniona. W latach 30-tych działała przy chórze także grupa taneczna wykonująca tańce ludowe.

           Historię działalności przed wybuchem II wojny światowej zamknął Wielki Zjazd Śpiewaczy zorganizowany w dniach 27 – 29 maj 1939 r. w Bydgoszczy. Chór „Cecylia” wznowił pracę jeszcze w lutym w 1945 r. – zaraz po wyzwoleniu Mroczy. Przez krótki okres organistą była p. Romanowska, a następnie organistą i dyrygentem został p. Maksymilian Watkowski. Chór aktywnie rozpoczął swoją działalność. Ludzie zachłysnęli się możliwością głośnego śpiewania po polsku i szeregi chóru rozrosły się. Przy ul. Dworcowej był budynek zwany „Strzelnicą” i tam chór dawał oprawę wokalną i muzyczną wszystkim akademiom i innym uroczystościom państwowym, w których brały udział prócz mieszkańców władze świecki i kościelne. Od 1947 r. organistą i dyrygentem był p. Benedykt Okoniewski, który był chórmistrzem w Mroczy 47 lat.

           Jeździliśmy zapraszani do różnych miejscowości tak z repertuarem świeckim jak i kościelnym, różnymi zresztą środkami komunikacji, np. na procesję Bożego Ciała do Wąwelna umalowanym wozem drabiniastym, czy samochodem ciężarowym na koncert chórów w Kcyni. Patronował nam ulubiony i szanowany ksiądz proboszcz Edmund Matz.

Więcej>>>